Πρωινό άστρο

(Γιάννης Ρίτσος)

Το "Πρωινό Άστρο" είναι το ποίημα που έγραψε ο Γιάννης Ρίτσος για το κοριτσάκι του, όταν έγινε πατέρας. Είναι το ποίημα της πατρικής στοργής και της λυρικής φαντασίας. 

Ο ίδιος ο Ρίτσος το χαρακτηρίζει "Μικρή εγκυκλοπαίδεια υποκοριστικών" για την κορούλα του. 

Ο ποιητής με την κόρη του, την Έρη.  

Πρωινό άστρο (Γιάννης Ρίτσος)

Κοριτσάκι μου,

θέλω να σου φέρω

τα φαναράκια των κρίνων

να σου φέγγουν στον ύπνο σου.

Κοιμήσου κοριτσάκι.

Είναι μακρύς ο δρόμος.

Πρέπει να μεγαλώσεις.

Είναι μακρύς

μακρύς

μακρύς ο δρόμος.

Το παιδί μου κοιμήθηκε

κι εγώ τραγουδάω...

Δύσκολα είναι, κοριτσάκι,

στην αρχή.

Τι να πεις, δεν ξέρεις.

Δύσκολα είναι στην αρχή.

Γιατί δεν είναι, κοριτσάκι,

να μάθεις μόνο

εκείνο που είσαι,

εκείνο που έχεις γίνει.

Είναι να γίνεις

ό,τι ζητάει

η ευτυχία του κόσμου,

είναι να φτιάχνεις, κοριτσάκι,

την ευτυχία του κόσμου.

Άλλη χαρά δεν είναι πιο μεγάλη

απ' τη χαρά που δίνεις.

Να το θυμάσαι, κοριτσάκι.

Ιδιόχειρο σημείωμα του ποιητή με το "Πρωινό άστρο".

Οι στίχοι αυτοί αποτελούν την πρώτη ενότητα της Συλλογής του Γιάννη Ρίτσου «Πρωινό άστρο», που γράφτηκε στην Αθήνα τον Σεπτέμβριο του 1955 και αφιερώθηκε στην κόρη του Έρη. Ο υπότιτλος «Μικρή εγκυκλοπαίδεια υποκοριστικών» μόνον τυχαίος δεν μπορεί να θεωρηθεί, αφού σε ολόκληρο το ποίημα συναντώνται συνεχώς υποκοριστικά, τα οποία καθιστούν πραγματικά απέραντη αυτή τη θάλασσα της τρυφερότητας, που αποπνέει η σύνθεση… 

(Κοριτσάκι, φαναράκια, περιβολάκι, σταυρουλάκι, πεδιλάκια, μητερούλα, λοφίσκοι).